”Ey şetâretli yolcu, sen yürü geç
Sen bu menhelde kalma; sıçra, atıl
Bir ziyâ kervanı bul ve katıl.
Dâima önde, dâima yukarı;
Gez, dolaş, kâinat-ı efkârı;
Pür- tehâlük hayât ü kuvvetten
Ne bulursan bırakma: San'at, fen *
İtimat, itinâ, cesaret, ümîd; *
Hepsi lâzım bu yurda, hepsi müfîd *
Bize bol bol ziyâ kucakla getir *
Düşmek, etrafı görmemektendir!..”.
