| Bir eşek var idi zaîf ü nizârYük elinden katı şikeste vü zâr | a a | Matla beyti |
| Gâh odunda vü gâh suda idiDün ü gün kahr ile kısuda idi | b b | |
| Ol kadar çeker idi yükler ağırKi teninde tü komamışdı yağır | c c | |
| Nice tü, kalmamışdı et ü deriYükler altında kana batdı deri | d d | |
| Arkasından alınsa pâlânıSanki it artığıydı kalanı | e e | |
| Bir gün ıssı ider himâyet anaYani kim gösterir inâyet ana | f f | |
| Aldı pâlânını vü saldı otaOtlayarak biraz yürüdü öte | g g | |
| Gördü otlakda yürür öküzlerOdlu gözler ü gerlü göğüzler | h h | |
| Boynuzı bazısının ay bigiKiminün halka halka yay bigi | i i | |
| Var idi bir eşek firâsetlüHem ulu yollu hem kiyâsetlü | j j | |
| Ol ulu katına bu miskîn harVardı yüz sürdü dedi ey server | k k | |
| Bugün otlakda gördüm öküzlerGerüben yürür idi gögüzler | l l | |
| Niçün oldı bulara erzânîBize bildir şu tâc-ı sultânî | m m | |
| Böyle verdi cevâb pîr eşek:K'ey belâ bendine esir eşek! | n n | |
| Ki öküzü yaradıcak HallâkSebeb-i rızk kıldı ol Rezzâk | o o | |
| Bizim ulu işimiz odundurOd uran içimize o dûndur | ö ö | cinaslı kafiye |
| Gezerek gördü bir gögermiş ekinSanki dutardı ol ekin ile kîn | p p | |
| Yiyerek toydı karnı çağnadıYuvalandı vü biraz ağnadı | r r | |
| Başladı ırlayıp çağırmağaAnıp ağır yükin ağırmağa | t t | |
| Çıkarır har çün enkerü'l-esvâtEkin ıssına arz olur arasât | u u | |
| Ağaç elinde azm-i râh etdiTarlasını göricek âh etdi | ü ü | |
| Yüreği sovumadı söğmeg ileOlımadı eşeği döğmeg ile | v v | |
| Bıçağın çekdi kodı ayruğunuKesdi kulağını vü kuyruğunu | y y | |
| Kaçar eşşek acıyurak cânıDökülüp yaşı yerine kanı | z z | |
| Uğrayu geldi pîr eşek nâgâhSordı hâlini kıldı derd ile âh | aa aa | |
| Bâtıl isteyü hakdan ayrıldımBoynuz umdum kulakdan ayrıldım | bb bb | Makta beyti |
