13 Ekim 2015 Salı

ahmet kutsi tecer - besbelli

Besbelli

Besbelli ölümüm sabahleyindir.
İlk ışık korkuyla girerken camdan,
Uzan, başucumda perdeyi indir,
Mum olduğu gibi kalsın akşamdan.

Sonra koş terlikle haber vermeye,
“Kiracım bu sabah can verdi” diye,
üç beş kişi duysun ve Belediye
beni kaldırmaya gelsin, odamdan.

Evden çıkar çıkmaz omuzda tabut,
Den de eller gibi adımı unut,
Kapımı birkaç gün için açık tut,
Eşyam bakakalsın diye arkamdan.

Ahmet Kutsi TECER